Om half 1 moest ik binnen komen en ik hoorde daar dat de operatie gepland stond voor kwart over 2. Michiel is tot die tijd ook bij me gebleven.
Het liep iets uit en iets na half 3 werd ik pas naar boven gebracht. Ik had een jongen die stage liep die me het infuus moest inbrengen, dit ging niet helemaal goed dus dat was even auw. Maar goed ... toen die er eenmaal inzat hingen ze de zak zoutwater eraan en jawel hoor ... mijn arm begon toch pijn te doen. Dus ik zei dat tegen de verpleegster en wat denk je wat ze zei?
"Ojee, u bent al de 10e vandaag die klaagt over pijn. Dit is een nieuwe vloeistof en we hebben al doorgegeven dat er veel mensen dit niet goed verdragen en hun arm ervan pijn gaan doen. U zit nog in de proef periode". Nou ja, zeg. Maar ik kreeg wel gelijk van haar een andere zak met vloeistof van het oude merk en de pijn was daarna ook zo weg.
Daarna naar de operatie kamer waar twee verpleegsters me hielpen om op het operatie bed te komen want mijn beide knieën zijn zo opgezwollen en ontstoken dat ik dit niet alleen kon. Nog even een kort gesprekje met de narcotiseur die me daarna naar het dromenland hielp.
Toen ik uit de operatiekamer werd gereden na de operatie deed ik mijn ogen alweer open en was klaar wakker. Ik vroeg hoelaat het was en ik kreeg te horen dat het kwart voor 4 was.
Zo dat heeft dan lang geduurd zei ik, waarop de verpleegster vertelde dat alles erom heen klaar maken meer tijd in beslag neemt als de operatie zelf.
Nu mocht ik dus een tijdje op de uitslaapkamer blijven, hoezo uitslapen, ik was echt klaarwakker en niet moe of suf. Ik vroeg dus of ze iets te lezen voor me hadden en ik kreeg de krant aangereikt die ik vrolijk ging lezen.
Inderdaad heel vrolijk want ik had direct na de operatie toen ik wakker werd, een heel warm en goed gevoel wat ik nu nog steeds heb.
Komt misschien doordat ze me tijdens de operatie morfine hebben toegediend en die werkt momenteel nog, dus de pijntjes zullen nog wel komen, maar ze hebben me een aantal pijnstillers meegegeven voor straks en morgen. Wel moet ik de komende dagen nog rustig aan doen en opletten met tillen en bukken.
In elk geval mocht ik na een half uur op de uitslaapkamer te zijn al terug naar het dagcentrum. Dat werd ook tijd want ik had de krant inmiddels uit en een enorme honger.
Het was rond kwart voor 5 dat ik daar was en na wat water gedronken te hebben kon ik op eigen houtje al naar het toilet.
Honger had ik ook maar ze geven je zo snel nog niets na een operatie omdat je nog misselijk kunt zijn of worden, maar geen nood hoor, Michiel had gezorgd dat er een pak bounties klaar lagen.
Bounties ? Ja,… want ik weet inmiddels dat zo gauw ik uit een narcose kom, ik snak naar een bountie en vraag me niet waarom !
Dus om kwart over 5 lag ik prinsheerlijk “"as the world turns”" te kijken op RTL4 onder het genot van een bountie. Ohhh wat smaakte die bountie heerlijk en nee, … ik ben niet misselijk of wat dan ook geworden.
Toen was het wachten op de dokter die nog langs zou komen. Ze kwam eindelijk om 18.10 uur en vertelde me dat ze een flinke hap uit de baarmoedermond genomen hebben. Voor de operatie vertelde ze al dat ze het wat ruim eruit zou halen omdat ik A. geen kinderen meer wil en B. omdat dit toch niet kan omdat ik al bijna 10 jaar in de overgang zit.
Het deel wat ze eruit genomen hebben gaat nu naar de patholoog om onderzocht te worden en over 2 weken mag ik bellen voor de uitslag.
Als blijkt dat ze tijdens de operatie alle slechte cellen weggehaald hebben dan hoef ik pas over 3 maanden weer een uitstrijkje laten te maken.
Mocht blijken dat de slechte cellen al het weefsel binnen gedrongen zijn dan wordt er een nieuwe afspraak gemaakt voor weer een operatie, omdat dan de hele baarmoeder eruit moet.
Het is dus nog even spannend de komende 2 weken maar op zich heb ik er toch wel een goed gevoel over.
Zo en dan ga ik nu eventjes op de bank liggen en samen met Michiel een filmpje kijken.
Dag 13 van stoppen met roken is dus ook weer prima verlopen... op naar morgen !!!
Het liep iets uit en iets na half 3 werd ik pas naar boven gebracht. Ik had een jongen die stage liep die me het infuus moest inbrengen, dit ging niet helemaal goed dus dat was even auw. Maar goed ... toen die er eenmaal inzat hingen ze de zak zoutwater eraan en jawel hoor ... mijn arm begon toch pijn te doen. Dus ik zei dat tegen de verpleegster en wat denk je wat ze zei?
"Ojee, u bent al de 10e vandaag die klaagt over pijn. Dit is een nieuwe vloeistof en we hebben al doorgegeven dat er veel mensen dit niet goed verdragen en hun arm ervan pijn gaan doen. U zit nog in de proef periode". Nou ja, zeg. Maar ik kreeg wel gelijk van haar een andere zak met vloeistof van het oude merk en de pijn was daarna ook zo weg.
Daarna naar de operatie kamer waar twee verpleegsters me hielpen om op het operatie bed te komen want mijn beide knieën zijn zo opgezwollen en ontstoken dat ik dit niet alleen kon. Nog even een kort gesprekje met de narcotiseur die me daarna naar het dromenland hielp.
Toen ik uit de operatiekamer werd gereden na de operatie deed ik mijn ogen alweer open en was klaar wakker. Ik vroeg hoelaat het was en ik kreeg te horen dat het kwart voor 4 was.
Zo dat heeft dan lang geduurd zei ik, waarop de verpleegster vertelde dat alles erom heen klaar maken meer tijd in beslag neemt als de operatie zelf.
Nu mocht ik dus een tijdje op de uitslaapkamer blijven, hoezo uitslapen, ik was echt klaarwakker en niet moe of suf. Ik vroeg dus of ze iets te lezen voor me hadden en ik kreeg de krant aangereikt die ik vrolijk ging lezen.
Inderdaad heel vrolijk want ik had direct na de operatie toen ik wakker werd, een heel warm en goed gevoel wat ik nu nog steeds heb.
Komt misschien doordat ze me tijdens de operatie morfine hebben toegediend en die werkt momenteel nog, dus de pijntjes zullen nog wel komen, maar ze hebben me een aantal pijnstillers meegegeven voor straks en morgen. Wel moet ik de komende dagen nog rustig aan doen en opletten met tillen en bukken.
In elk geval mocht ik na een half uur op de uitslaapkamer te zijn al terug naar het dagcentrum. Dat werd ook tijd want ik had de krant inmiddels uit en een enorme honger.
Het was rond kwart voor 5 dat ik daar was en na wat water gedronken te hebben kon ik op eigen houtje al naar het toilet.
Honger had ik ook maar ze geven je zo snel nog niets na een operatie omdat je nog misselijk kunt zijn of worden, maar geen nood hoor, Michiel had gezorgd dat er een pak bounties klaar lagen.
Bounties ? Ja,… want ik weet inmiddels dat zo gauw ik uit een narcose kom, ik snak naar een bountie en vraag me niet waarom !
Dus om kwart over 5 lag ik prinsheerlijk “"as the world turns”" te kijken op RTL4 onder het genot van een bountie. Ohhh wat smaakte die bountie heerlijk en nee, … ik ben niet misselijk of wat dan ook geworden.
Toen was het wachten op de dokter die nog langs zou komen. Ze kwam eindelijk om 18.10 uur en vertelde me dat ze een flinke hap uit de baarmoedermond genomen hebben. Voor de operatie vertelde ze al dat ze het wat ruim eruit zou halen omdat ik A. geen kinderen meer wil en B. omdat dit toch niet kan omdat ik al bijna 10 jaar in de overgang zit.
Het deel wat ze eruit genomen hebben gaat nu naar de patholoog om onderzocht te worden en over 2 weken mag ik bellen voor de uitslag.
Als blijkt dat ze tijdens de operatie alle slechte cellen weggehaald hebben dan hoef ik pas over 3 maanden weer een uitstrijkje laten te maken.
Mocht blijken dat de slechte cellen al het weefsel binnen gedrongen zijn dan wordt er een nieuwe afspraak gemaakt voor weer een operatie, omdat dan de hele baarmoeder eruit moet.
Het is dus nog even spannend de komende 2 weken maar op zich heb ik er toch wel een goed gevoel over.
Zo en dan ga ik nu eventjes op de bank liggen en samen met Michiel een filmpje kijken.
Dag 13 van stoppen met roken is dus ook weer prima verlopen... op naar morgen !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten