Muggen, horzels ... what's next

Gisteren druk geweest met borduren en niet eens tijd gehad om een logje te schrijven, dus ik zal nu maar even in de pen ... uhhh... toetsenbord klimmen.
Eergisteren gingen we 's middags wandelen met de honden. We kozen het stukje bos uit waar we al enige tijd niet geweest waren omdat het er vol zat met muggen, we wilden eens kijken of het er nog zo erg was. Nu ligt een stuk daarvoor ook een mooi stukje land dus daar reden we eerst heen. Voorzichtig de auto uit en goed om ons heen kijken of we de muggen zagen, maar nee ... geen muggen. We liepen het pad op en al snel hoorde we zoemen ... wat meer zoemen ... nog meer zoemen ... weldra vlogen er tig horzels om ons heen. Wij snel terug naar de auto, wild om ons heen slaand en de honden achter ons aan. We keken elkaar aan met een blik van ... dat hebben wij weer .
Toen maar naar ons oude plekje in de hoop dat het daar wel veilig was. We opende onze deuren voorzichtig en bleven even zitten om te kijken of er wat rond vloog, behalve wat vliegen zagen we niets anders dus stapte we uit.
We liepen het bospad op en we waren al een meter of 200 van de auto af en zuchten al van opluchting dat het hier MUG en HORZEL vrij was. We zagen een paar mooie vlinders, zoals de Atalanta en het koevinkje. Van deze laatste kon ik nog een leuke foto maken want die bleef wel stil zitten in tegenstelling tot de atalanta.

Okee, de foto is een beetje donker maar ik kon ook niet echt kiezen waar ik zou gaan staan want anders vloog hij weer weg, maar als je goed kijkt zie je de stippen op zijn vleugels.
Het koevinkje is een donkerbruine vlinder die je kunt herkennen aan de rij van geel met zwarte stippen aan de onderkant van de vleugels. Meestal zitten er 3 stippen op de voorste vleugels en vijf stippen op de achterste vleugels. Hij is familie van de zandoogjes (ik verzin dit niet... het is echt een vlindersoort  ). Nadat we de foto gemaakt hadden liepen we vrolijk verder want het weer was heerlijk en geen gezoem. WAT ... geen gezoem ??? We waren nu zo'n kilometer van de auto af en het eerste gezoem klonk ons niet al te best in de oren. Jawel hoor ... daar waren ze weer ... de horzels ! Waren ze ons gevolgd vanaf het andere plekje of waren dit weer vrienden van hun ? Wat maakte het ook uit, wij waren weer druk bezig met onze armen om ze van ons af te slaan.
Het was ook te mooi om waar te zijn dat hier nu eens geen muggen of horzels hadden gezeten. En wat lijkt een kilometer dan lang als je helemaal terug moet met je armen wild om je heen zwaaiend naar de auto. We zijn dan ook zeer benieuwd wat er voor ons nog in petto is na een muggenaanval enkele weken geleden en de horzelaanval van eergisteren.

=======

Gisteren heb ik geborduurd aan de RR 10 van Miranda. Ze had als thema Disney, dus keuze genoeg om een leuk patroon uit te zoeken. Ik kwam uit bij Peter Pan.
Ik vond deze film zelf altijd geweldig, kent u hem nog ... De drie kinderen van de familie Darling krijgen bezoek van Peter Pan, een jongen die nooit is opgegroeid. Hij neemt hun mee naar Never Never Land, waar een oorlog gaande is met de slechterik Captain Hook. Dus Peter Pan is opnieuw geboren op het lapje van Miranda, vliegend tussen de sterren.