Wat komt daar omhoog ?

Wat komt daar omhoog ? Deze zin zeggen we vaak tegen elkaar als we in onze tuin lopen. We zijn altijd weer nieuwsgierig wat zich bij ons wil nestelen en daarom mag het ook blijven staan. Wat sommige mensen onkruid noemen, staat bij ons gewoon in de tuin en de een is nog mooier dan de ander. Nu krioelt het bij ons in de tuin ook volop van de vogels, die af komen op de voederplaatsen die Michiel netjes bijhoudt. Je wilt niet weten hoeveel vogelvoer er hier elke maand doorheen vliegt. En jahoor ... vogels mag je ook 's zomers bijvoeren, het blijkt dat vogels die bijgevoerd worden zelfs sterker zijn maar dat is weer een heel ander verhaal. Ook legt Michiel elke dag wat meelwormen neer en daar is vooral de merel verzot op. Voor de ekster worden er wat doppinda's gestrooid. Maar goed ... ik wijk af van mijn verhaal. Als de mussen zitten te pikken aan het vogelvoer dan valt hier altijd wat van op de grond en dat zaad gaat kiemen. Hierdoor krijg je weer plantjes waar je zelfs de naam niet van kent maar zo ook deze keer .... hele leuke zonnebloemen.

Dat is toch een cadeautje van de natuur, zeg nou zelf. Deze staan zomaar ergens midden in onze tuin en de hele tuin fleurt er door op. Iets verderop is er nog een ontsprongen door middel van het vogelzaad en die is zelfs nog een tikje groter.

De hommel is er zelfs blij mee zo te zien, net als wij.

Dan hebben we in onze tuin ook nog eens kalebasplanten die vorig jaar spontaan de grond uitkwamen. Ze groeide wel de halve tuin door maar schonken ons prachtige kalebassen, waarvan er momenteel nog een paar in huis liggen. Andere die eerder gingen rotten hebben we gewoon weer in de tuin op het zand gelegd en omgespit om te zien of ze dit jaar opnieuw zin hadden om te gaan groeien. En jawel ... kijk ze ook dit jaar maar eens gaan.

Als we nu alles weg haalde uit onze tuin waarvan we niet weten wat het gaat worden, dan zouden deze kalebassen er ook niet staan. Want vorig jaar verbaasde we ons om een plant die wel razendsnel door de tuin heen groeide en we waren echt nieuwsgierig naar wat dat ging worden. Dat bleken dus de kalebasplanten te zijn. Kijk als je nu alles gelijk weg haalt dan mis je toch een hoop lijkt me. Momenteel krijgen de kalebassen bloemen waar een knop onderkomt ...

Deze knoppen worden groter en groter en uiteindelijk mooie kalebassen. Je haalt ze ervan af als jezelf vind dat ze groot genoeg zijn. Vorig jaar had ik ze in allerlei verschillende formaten. Deze mogen nog een tijdje doorgroeien totdat ze groter zijn en dan pas mogen ze ervan af. Wat een mooie cadeaus toch van Moeder Natuur.

Op een bepaalde borduurgroep kon je een kaartje maken met een bepaald thema. Deze keer was het thema beren. Afgelopen week had ik een kaartje hiervoor gemaakt, wat ik nu pas kan laten zien.