Privacy verklaring

zaterdag 20 januari 2007

Hoe ouder, hoe ....... ?

Deze week was de IQ test op tv en nu wilde ik hem rechtstreeks via tv mee maken. Michiel deed ook mee en beide zaten we startklaar toen de vragen begonnen. Pfff ... het viel dit keer niet mee.
Vorig jaar maakte ik hem via internet en toen kwam ik uit op een score van 129 en nu ... 112 . Waar is mijn kennis allemaal gebleven? Of zouden mijn hersencelletjes te moe zijn geweest. Ik liep al 2 dagen met hoofdpijn rond, zou het daaraan gelegen hebben? Onuitgerust de strijd in om te zien of mijn IQ nog zo goed was als vorig jaar of is het zo dat je hersencellen afbreken naarmate je ouder wordt? Als dat zo is dan zijn ze bij mij wel snel met aftakelen. Als ze het in dit tempo volhouden dan wil ik mijn IQ over 5 jaar wel eens zien.

Oja ... Michiel deed het beter, scoorde hij vorig jaar, net als ik, 129. Dit jaar haalde hij maar liefst 134 !
~~~~~~~~~~~~~~

Het was al weer een tijd gelegen dat ik een logje schreef. Wat kan een mens het ook druk hebben. Voornamelijk met borduren maar de meeste tijd zit toch in de regenboogkussens in elkaar zetten en ontwerpjes maken daarvoor. Mijn blogtijd is een heel stuk minder geworden hierdoor maar als ik de reactie van de ontvangers lees, dan maakt dat alles goed.
Kussen nummer 39 is alweer aangevraagd en gisteren bestond de regenboogkussens precies 3 maanden. Inmiddels zijn er 18 kussens overhandigd en maandag gaan er weer 3 op de post, die ik nog niet kan laten zien hier. Het gaat dus prima met de regenboogkussens kun je wel stellen !

Voor een kussen met het thema indianen heb ik een adelaar geborduurd.


Twee kussens, die ik nog niet had laten zien, zijn op de plaats van bestemming.
De eerste voor Danique heeft thema Egypte.


De tweede had het thema "vrienden voor het leven" en de aanvraagster vroeg of er ook een cavia op kon komen te staan, want daar houdt de ontvangster Jose R. erg van.


En dan vergeet ik bijna nog mijn (ons) quiltgedicht op te schrijven en hij haalde nog wel de 1e prijs !  De wedstrijd was uitgeschreven in december door Wendy Vosters en het moest een quiltgedicht zijn.
Het verhaal had ik gelijk helemaal in mijn hoofd maar als ik ze dan moet opschrijven dan gaat het fout. Mijn zinnen schrijf ik dan vaak zo "krom" op dat er geen woord te rijmen valt. Gelukkig heb ik dan Michiel met zijn taalknobbel en die heeft me uitstekend geholpen .
Deze 1e prijs was 4x een halve meter quiltstof die geschonken was door Atelier quiltpuzzel uit Eindhoven. Wendy mocht schijnbaar aangeven welk soort stofje de winnaar wilde en bij mij was Wendy er zeer snel achter dat dit wel eens halloween/heksen stofjes waren (goede keus Wendy).

De geboorte van een quilt

Eén mooi patroon en daar nog twee
gezien in boeken die had ik mee-
genomen uit de bibliotheek vandaan
om daarmee aan de slag te gaan.
Ik heb al zo'n beetje een idee.

Daar kan ik nu dus mee beginnen
het wordt er één voor als je binnen-
komt, gelijk daar in de hal
dat is waar hij komen zal.
Van katoen, geen wol of linnen.

Lapjes hier, lapjes daar
stoffen liggen overal waar
je kijken kunt en ziet.
Hoeveel stofjes heb ik niet ?
Ik ben voorlopig nog niet klaar.

Een Irish Chain vind ik een pracht
daarbij Log Cabins, een stuk of acht-
tien laat ik eerst nog eens goed kijken
hij hoeft niet tot aan het plafond te reiken.
Het wordt weer een latertje vannacht.

Met mallen teken ik een strip,
een blok of driehoek en dan knip
ik alles uit, de stapels groeien.
Dat dit iets moois wordt blijft mij boeien.
Al is een quilt nooit klaar in een wip.

Nee dat duurt soms behoorlijk lang
dus neem ik mijn blokken die ik dan rang-
schik en daarna aan elkaar geregen
zodat rijen worden verkregen.
Hetgeen heel secuur gaat, wees maar niet bang !

De rijen rijg ik dan aan elkaar
concentratie, dit is ook een gevaar-
lijk werkje want je gaat makkelijk fout
als je de stof niet goed op elkaar houdt.
Is dit gelukt dan is de top klaar.

De achterkant is doorgaans zonder patroon
voor de laag die ertussen komt neem ik gewoon-
te getrouw hobs, als ik de quilt op bed wil
voor aan de muur gewoon fiberfill.
Als laatste nog doorpitten, dat is de kroon.

De kroon op mijn werk al werd ik soms wild
maar zo tegen het eind word ik toch wel weer mild
en voelde ik mij tussen het schip en de wal in
want dit handwerk is meestal een hele bevalling.
Toch kijk ik alweer uit naar mijn volgende quilt.

© Carin Zwaneveld 2006


Geen opmerkingen: