Ik ben nog nooit zoveel in het ziekenhuis geweest als dit jaar. Het medicijn Amitriptyline wat ik inneem voor de zenuwpijn aan het operatie gebied (de ruggenwervel waar de tumor zat) is steeds opgehoogd en nu is de dosis 100 mg per dag.
Als bijwerking kun je een te lage hartslag krijgen en daardoor moest ik om de 14 dagen een hartfilmpje laten maken bij de huisarts. Na het zoveelste filmpje werd ik meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis want ik had in rust een hartslag van 170.
I've never been to the hospital as much as I have this year. The medication Amitriptyline, which I take for nerve pain in the surgical area (the vertebra where the tumor was located), has been increased repeatedly, and the dose is now 100 mg per day.
A side effect can be a low heart rate, so I had to have an ECG done by my GP every two weeks. After yet another ECG, I was immediately referred to the hospital because my resting heart rate was 170.
In het ziekenhuis aangekomen was de hartslag weer normaal. Enkele dagen later werd er een hartecho gemaakt en het blijkt dat ik boezem fibrileren heb. Dus ik kreeg er 2 medicijnen bij, een bloedverdunner en een betablokker. De betablokker mocht ik na ruim 10 dagen weg laten want ik krijg problemen met de longen, ik was zo benauwd dat ik amper nog 3 stappen kon zetten.
Upon arrival at the hospital, my heart rate returned to normal. A few days later, I had an ultrasound scan, and it turned out I had atrial fibrillation. So I was given two additional medications: a blood thinner and a beta-blocker. I was allowed to stop taking the beta-blocker after a little over 10 days because I was developing lung problems. I was so short of breath I could barely walk three steps.
Ook moest ik steeds bloedprikken omdat mijn schildklier medicatie ineens niet meer zo goed werkte. Dus de medicatie is weer verhoogd.
Ook zagen ze in het bloed dat ik te weinig witte bloedlichaampjes had en daarvoor moet ik steeds om de 2 maanden bloed laten prikken. De laatste keer zagen ze dat het iets verbeterd was, maar nog was het te weinig. Laatst december dus weer bloed laten prikken.
I also had to have regular blood tests because my thyroid medication suddenly wasn't working as well anymore. So, the medication was increased again.
They also noticed my white blood cell count was too low, and for that, I have to have blood tests every two months. Last time, they saw a slight improvement, but it was still too low. So, last December, I have another blood test.
In september bleek ook dat het ijzergehalte weer veel te laag was. Dus 1 week later kreeg ik weer een ijzer infuus.
De MDL arts had de laatste keer bij het darm- en maagonderzoek al enkele dunne adertjes in de maag dicht gebrand die kleine bloedingen veroorzaakte. Omdat ik nu weer ijzertekort had krijg ik aanstaande donderdag, de 27e november, opnieuw een gastroscopie. Het gesprek met de anesthesist heb ik al gehad, dit omdat ik propofol als roesje krijg.
In September, it turned out my iron levels were much too low again. So, a week later, I received another iron infusion.
During the last colonoscopy and gastroscopy examination, the doctor had already cauterized several small veins in my stomach, which caused minor bleeding. Because I'm now iron deficient again, I'm having another gastroscopy next Thursday, November 27th. I've already had my consultation with the anesthesiologist, as I'm receiving propofol as sedation.
Op 6 november had ik ook weer de jaarlijkse MRI voor mijn ruggenwervel, ditmaal in ons eigen plaatselijke ziekenhuis. Op 13 november moest ik bij de neuroloog komen voor de uitslag van de MRI. Goed nieuws gekregen want de kleine tumoren die er nog zitten zijn niet gegroeid, dus een stabiel beeld. Over 1 jaar pas weer een nieuwe MRI.
On November 6th, I had my annual MRI of my spine, this time at our local hospital. On November 13th, I had to see the neurologist for the MRI results. I received good news because the small tumors that are still there haven't grown, so the picture is stable. I won't have another MRI for another year.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten